این مقاله بر آن است تا نقش مشورت به عنوان منشور اخلاقی در جامعه دینی را مورد بحث و بررسی قرار دهد.
تاریخ و تمدن اسلامی گواهی می دهد كه هیچ خردمندی با نظر خردمندان مخالفت نكرده و نمی كند.
«مشورت» و «هم اندیشی» یكی از اركان اصلی نیل به حقایق و واقعیات و راهی مطمئن برای جلوگیری از خطا و اشتباه و تثبیت حركت انسان ها در جهت تأمین نیازهای فردی و اجتماعی است كه تمام افراد جامعه انسانی بدان سخت نیازمندند.
تلاش امام علی (ع) بر نهادینه سازی فرهنگ مشورت، گویای جایگاه خرد جمعی و خردمندان و ضرورت بهره مندی از آن در منظر آن حضرت است.