چكیده:
مشورت ساز و كاری كارامد است كه موجب پویایی، بالندگی و رشد انسان در حوزه دین و دنیا می شود، از این رو مورد تأكید خداوند تبارك و تعالی در قرآن و پیامبر عظیم الشأن اسلام و ائمه معصوم (ع) است. در ساختار مدیریتی امام علی (ع) در اندیشه نظری و سیره عملی آن حضرت مشاهده می شود كه آن حضرت مطالب فراوانی در جهت تشویق و ترغیب به مشورت، وظایف مشاور، وظیفه مشورت كننده، ویژگی ها و اوصاف مشاور، و این كه با چه كسانی نباید مشورت كرد، محورها و حوزه های مشورت و حتی چگونگی مشورت با زنان وجود دارد. در واقع آن حضورت می كوشد فرهنگ مشورت در جامعه را به عنوان یك ارزش به وجود آورد و توسعه و ترویج دهد. از این رو به تمام این مباحث و مسائل جامه عمل پوشید.
تلاش امام علی (ع) بر نهادینه سازی فرهنگ مشورت، گویای جایگاه خرد جمعی و خردمندان و ضرورت بهره مندی از آن در منظر آن حضرت است و نقشی كه برای آنان در مدیریت جامعه اسلامی قائل بودند. حتی آن حضرت مشورت با زنان خردمند را، كه احساسات و عواطف را در مشاوره دخالت نمی دهند تأیید میكنند؛ زیرا زنان نیمی از انسان ها را تشكیل می دهند.